Kościół p.w.św.Katarzyny w Świbie założyli i uposażyli miejscowi właściciele z rodu Okszów w XIII wieku,zanim wieś Świba przeszła pod własność Paulinów Wieruszowskich. W roku 1662 konsekrował go sufragan wrocławski ks.bp Marcin Kolsdorff,

ks. Józef Nowacki twierdzi,że była tu parafia,do której należała Świba, Mirków, Dobrydział i Kuźnica Skakawska.Plebania posiadała łan roli, meszne od włościan i daniny z młynów.Wśród nazw ludowych nie ma jednak tutaj potwierdzenia,by jakaś część zwała się Plebanką, jak to jest np.w Kierznie czy w Olszowie,gdzie mówi się na część pól „Księże łąki”. Istnieją przypuszczenia że z chwilą przejścia Świby w ręce Paulinów z Wieruszowa,oni sprawowali pieczę duszpasterską.W roku 1635 kościół był zrujnowany i opustoszał.Zarządzał nim pleban z Wieruszowa i jako filia Wieruszowa pozostał aż do roku 1821 lub 1834.Następnie stał się filią kościoła olszowskiego.Taki stan trwał do 1 lipca 2000 roku.

W czasie II wojny światowej kościół był zamknięty. Po wojnie odnową kościoła zajął się ks.prob.Feliks Włodarczyk. Gruntownego remontu podjął się ks. prob. Zbigniew Woźniak.Już 1 marca 1981r.zorganizował zebranie z parafianami w sprawie remontu kościoła.Na tym zebraniu wybrano panów do zbierania funduszy. W maju rozpoczyna się kapitalny remont tego kościoła. Prace remontowe podjęli miejscowi cieśle i murarze,przy spontanicznej pomocy całej wioski. W czerwcu po zakończeniu remontu kościoła na zewnątrz i dobudowaniu nowej kruchty, rozpoczęto remont wnętrza kościoła. Remontu tego podjęła się firma p.Józefa Jarczaka ze Świby. Rzeźby artystyczne wykonał artysta rzeźbiarz p.Zdzisław Augustyński z Sycowa. W listopadzie 1981r. zakończono pierwszą część remontu wnętrza
kościoła. Następnie założono boazerię modrzewiową,zrobiono nową podłogę w
prezbiterium i na całym kościele. W czerwcu 1982r. przeprowadzono lakierowanie sufitu, ścian i podłóg.We wrześniu dach kościoła w całości został pokryty blachą cynkową.Prace wykonała ekipa górali-ta sama co w Olszowie. Przed odpustem św.Katarzyny (25.11) zakończono pracę w prezbiterium. Jest tam nowy ołtarz soborowy, ambona i sedilia, ławki w całym kościele.Wykonawcą tych prac jest Józef Jarczak ze Świby. Zakonserwowanie i złocenie głównego ołtarza i zabytkowych figurek wykonał Stanisław Bobrowski artysta-złotnik z
Rogalinka. W lutym 1983r. parafianie zafundowali nowe stacje Drogi Krzyżowej.Wyrzeźbił je w drewnie lipowym artysta z Sycowa Zdzisław Augustyński.Przy udziale całej wioski uroczyście je zawieszono i odprawiono pierwsze nabożeństwo. W lipcu zostały odebrane lampy oświetleniowe z fabryki lamp i oświetleń w Poznaniu.Zakończono prace elektryfikacyjne i nagłośnieniowe oraz zamontowano nowe lampy.Prace te wykonała firma p. Kubzdyla z Kępińskiej
Spółdzielni Usług. W maju 1984r. uzupełniono potrzebny sprzęt i szaty liturgiczne.Zakupiono nowe świeczniki,kielich i puszkę do przechowywania Komunii św.,stuły białe i fioletowe,ornaty-fioletowy,biały,czerwony,zielony,pulpit i gong dla
 ministrantów. W lipcu zawieszono w kościele dwa nowe obrazy:św.Maksymiliana M.Kolbe-wykonała pani Sylwia Górna z Poznania i bł.brata Alberta-wykonała p.Krystyna Malik z Kępna. Wykonano nowe i piękne umeblowanie zakrystii.Wykonał to p.Józef Jarczak.Uzupełniono zakrystię odnowionym i zabytkowym krzyżem, modlitwami dla kapłanów i ministrantów i odnowionymi klęcznikami. W sierpniu stare boczne ołtarze zastąpiono nowymi.Stolarkę wykonał również p.Józef Jarczak, rzeźby p.Zdzisław Augustyński z Sycowa. Całość wymalował
i ozłocił oraz zmontował p.Stanisław Bobrowski z Rogalinka.On też odnowił krzyż
i figurę Matki Bożej na belce poprzecznej łączącej nawę główną z prezbiterium oraz organy. Zakupiono i zamontowano grzejniki akumulacyjne.Tę ostatnią pracę wykonała firma p.Kubzdyla. Podobnie jak w Olszowie wielkim wydarzeniem w Świbie był przyjazd ks. Arcyb. Jerzego Stroby Metropolity Poznańskiego.Dokonał poświecenia odnowionego kościoła oraz erygował stacje Drogi Krzyżowej. W 1987r. powiększono teren przy kościele.
Grunt w części został ofiarowany przez pana Jana Tęsiorowskiego i jego ojca a inną część odsprzedała pani Malik.
Założono kanalizację odprowadzająca wodę deszczową do rowu.Na nowej części placu położono płytki chodnikowe.Przygotowano drewno na nowy płot. 3 maja 1988r. poświęcono nowy sztandar dla Ojców Różańcowych.Poświęcenia dokonał Ojciec Juliusz (Paulin) z Wieruszowa. W kwietniu 1990r. zostały zakupione: nowy sztandar i kapa pogrzebowa. W czerwcu 1993r. było poświęcenie obrazu św.Józefa ufundowanego przez Ojców wioski.Poświęcenia dokonał ks.Eugeniusz Hanas syn naszej parafii i wioski. W latach 1987-1995 dokonano odnowienia kilku kielichów i puszek do przechowywania Komunii św.Zakupiono również biały ornat i albę.Sprawiono nowe dzwonki dla ministrantów.Fundatorami tego wszystkiego byli rodzice dzieci pierwszokomunijnych.

Proboszczowie:

Do roku 1941 ks.prob.Bogumił Bryliński-aresztowony przez hitlerowców, osadzony w obozie, gdzie zginął.
1 maj 1945-1 wrzesień 1946 ks.dr.Antoni Baciński-ur.31 maja 1917r.
Od października 1946r. do lipca 1947r.ks.Antoni Szymczak
Lipiec 1947r.ks.Władysław Kasprowicz
Sierpień 1947-1 styczeń 1959 ks.Feliks Włodarczyk
Od 1 sierpnia 1959 ks.Henryk Wieczorek- zmarł nagle 18.września 1973r.
1 grudzień 1973-1980r. ks.Benon Szpotkowski
20 sierpień 1980-25 wrzesień 1981 wikary ks.Zbigniew Woźniak dnia 25
września 1981 mianowany proboszczem parafii do dnia 31 sierpnia 1986r.
1 wrzesień 1986-30 czerwiec 2000 ks.Kazimierz Sobasik

Dnia 1 lipca 2000 roku powstaje samodzielna parafia w której funkcję proboszcza pełnił do 30.XI.2012 ks.Krzysztof Rutkowski.

Od 01.12.2012 do 30.06.2020r. proboszczem parafii był ks.Rafał Lubryka.

Od dnia 01.07.2020r. proboszczem naszej parafii został mianowany ks. Daniel Karwacki.